Amelia z 7a poleca ;)

 Jeśli potrzebujecie książki dla relaksu, mogę polecić serię fantasy

„Okrutny książę”.

Wydarzenia opisane w książce mają miejsce w magicznym kraju zwanym Elfhame, zamieszkałym przez istoty zwane elfami. Główna bohaterka, siedemnastoletnia Jude Duarte, jest śmiertelniczką, która od siódmego roku życia mieszka w Elfhame. Ma dwie siostry: siostrę bliźniaczkę Taryn Duarte i starszą siostrę Vivienne, która jest pół-elfijką, pół-człowiekiem. Dorastają w magicznym świecie, kiedy rodowity ojciec Vivien zabiera ich do swojej posiadłości, gdy są jeszcze dziećmi. Jude uważa, że nie nałeży do tego świata, chociaż go kocha i chce się do niego dopasować; ale fakt, że jest śmiertelna, w przeciwieństwie do elfów, stawia ją przed wieloma przeszkodami. Dziewczyna jednak pogodziła się z tym i jej celem stało się wywalczenie sobie miejsca wśród tych pięknych, ale jednocześnie zdradzieckich i okrutnych stworzeń.

Głównym męskim bohaterem jest Cardan Greenbriar – najmłodszy syn Najwyższego Króla Elfhame. Wszyscy go unikają z powodu przepowiedni o nieszczęściu, które przyniesie. Nienawidzi Jude z powodu jej śmiertelności i dlatego stara się uczynić jej życie nie do zniesienia. Miał trudne dzieciństwo, ponieważ jego starsi bracia i siostry nie kochali go i często z niego kpili. To właśnie stworzyło dla niego maskę okrutnego księcia.

Książka pełna jest przygód, intryg politycznych i walki o królewski tron. Fabuła sprawia, że ​​sympatyzujesz z bohaterami i wierzysz, że każdemu uda się osiągnąć swój cel.

Recenzja

 

        Czytaj z dzieckiem

czyli o książce Grzegorza Kasdepki

pt. „Mruczando na trzy rodziny i jedną kamienicę”

Małgorzata Chytroś

 

„Mruczando na trzy rodziny i jedną kamienicę” jest przykładem książki, która może łączyć pokolenia.

Grzegorz Kasdepke, wielokrotnie nagradzany autor książek dla dzieci, po raz kolejny zaprasza czytelników do wykreowanego w swej wyobraźni świata: niby całkiem zwyczajnego i bliskiego, a jednocześnie niezwykle barwnego, emanującego ciepłem, serdecznościąi nasyconego sporą dawką dobrego humoru.

Bohaterami książki są mieszkańcy jednej z warszawskich kamienic: dzieci, ich rodzice oraz kot Dzbanek – najważniejsza postać tej opowieści. Mieszka on na parterze z rodziną pana Mariana, ale z właściwą sobie gracją przemieszcza się od piwnicy aż po strych. Jest w dobrych stosunkach ze wszystkimi mieszkańcami budynku, tymi małymi i tymi dużymi. Chętnie odwiedza też dwa pająki, które żyją w ciemnych zakamarkach piwnicy: Alfreda i Fryderyka.

I to właśnie kot Dzbanek jest w tej opowieści przewodnikiem po wszystkich czterech kondygnacjach budynku. Dzięki jego mruczącej obecności czytelnik uczestniczy w życiu codziennym mieszkańców kamienicy latem, jesienią, zimą i wiosną, bo z takich czterech części składa się ta historia. Filozofia życiowa Dzbanka jest bardzo prosta: Najważniejsze, żeby miska była pełna, a kuweta wysprzątana. Nic więcej do szczęścia nie powinno być potrzebne, dlatego Dzbanek wielokrotnie z politowaniem patrzy na ludzi i ich dziwne zachowania. Tak wykreowany bohater staje się bliski młodemu czytelnikowi, który przecież z podobną ufnością i prostotą patrzy na świat. Jednocześnie jego postawa może pomóc dorosłemu czytelnikowi spojrzeć z dystansem na pozorne problemy świata.

Nikt oprócz jednej osoby nie rozumie mruczenia kota. Ta wyjątkowa postać to pan Grzegorz, bajkopisarz, który jest nie tylko bohaterem tej książki, ale i jej autorem. Niezwykłe jest to, że na kartach powieści autor odsłania przed czytelnikiem samego siebie. Łączy go jakaś niezwykła więź z kotem Dzbankiem, którego tytułowe mruczando staje się natchnieniem dla pisarza.
W ich relacji można wyczuć wzajemne zrozumienie i przywiązanie. Pan Grzegorz wielokrotnie patrzy na świat oczami kota i tak samo jak Dzbanek bywa roztargniony, leniwy, zaspany lub po prostu zabawny. Pan Grzegorz staje się kimś bliskim młodemu czytelnikowi, bo tak jak dziecko lubi koty, rozumie koty i na dodatek pisze książkę dla dzieci.

Z postacią pana Grzegorza niejednokrotnie łączą się zabawne sytuacje. Jako roztrzepany bajkopisarz potrafi wsypać żwirek do miseczki Dzbanka, wypuścić do ogródka kuwetęi głaskać pieszczotliwie kanapę. To on w czasie wakacji dostaje klucze od mieszkania pana Mariana i opiekuje się Dzbankiem. Zresztą sam pan Marian jest również bardzo zabawną postacią. Mąż pani Darii i tata Agatki jest aktorem, który marzy o wielkich rolach teatralnych, ale na razie najczęściej gra marchewkę, pora lub mrożonki warzywne w reklamach telewizyjnych.

Książka jest napisana prostym, ale bardzo ładnym językiem. Dialogi są pełne humoru, często wręcz błyskotliwe. Książka ma piękną szatę graficzną. Już sama okładka zachęca, aby zajrzeć do środka. Widać na niej otwarte okno, a w nim wszystkich mieszkańców tej sympatycznej kamienicy. Na kolejnych stronach znajdują się zabawne ilustracje, które okazują się bardzo trafnym dopełnieniem opowiadanych zdarzeń.

Nowa książka Grzegorza Kasdepke może być świetnym sposobem na wspólne spędzenie czasu z dzieckiem. Jest wręcz stworzona do tego, aby czytać ją głośno w duecie i najlepiej z własnym Mruczkiem na kolanach.

Książka jest dostępna w naszej bibliotece, co możesz sprawdzić korzystając z katalogu OPAC